من همون میشم!با پنککم و ریمل بورژوام

سه کنج اتاق چمباتمه زده بودم،یه پیرهن سفید ساده تا رو زانو،زانوهایی که تو شکمم جمع کرده بودم دست هایی که دور زانو هام حلقه زده بودم،موهای مشکی که حالت داشت و حالا مثل یه چتر دورمو گرفته بود،موهایی که بعد مدت ها داشت استراحت میکرد از دست اتو مو،ویو،سشوار،چسب مو و هر چی لوازم ارایش مو بود...
و صورتم...!اونم داشت استراحت میکرد! از دست هرچی ریمل بورژوا و پنکک و سایه و رژ و رژگونه ...
اما قلبم ...؟اون چرا استراحت نمیکرد ؟؟چرا نمیخواست به خودش فرجه بده؟؟؟اه...
این من بودم
منِ تازه
یا شایدم منِ کهنه...
می سوخت... خیلیم میسوخت... جای عشقش میسوخت...تو قلبم... تو وجودم ... عشقش مثل یه خار تو قلبم فرو رفته بود. به خیال اینکه همیشه باهامه اون قدر جاشو سفت کرده بودم که... هیچ جوری در نیاد اما حالا...
در اومده بود. در نیاورده بودم در اورده بودن ..هه مسخره است حتی نمیتونم فعلامو صرف کنم نکنده بودم... کنده بود... کنده بودند...
اره این درسته ...کنده بودند...
حالا یه جای خالی، جای خالی که نه حفره ی خالی همون خاره ...!!!در اومده بود و جاش گز گز میکرد داغ میشد سرخ میشد نبضش میزد و دوباره ...گز گز میکرد داغ میشد سرخ میشد و و و ...
یکی تو وجودم داد میکشید:بسه دیگه،تا کی میخوای اینجوری باشی؟؟پاشو دختر پاشو این چه وضعیه از خودت خجالت نمیکشی یعنی یه ذره به خودت غرورت ارزش قائل نیستی؟؟یعنی یه ذره هم به اندازه ی اون چلغوز برا خودت وجودت شخصیتت اهمیت نمیدی؟؟
هه چلغوز همیشه بدش میومد از این واژه ها ... میگفت تو دختری یعنی چی اما حالا..
من میشم همونی که خودم میخوام...استفاده از واژه های بی معنی،خندیدن های دست جمعی،فلافل های لبنانی،خیلی بهتر از شخصیت متشخص نمای کاذب اون چلغوزه!!!!!!!
من اینو ترجیح میدم.نداهای درونم کارشو خوب بلد بود میدونست چجوری باید منو مجاب کنه...شاید عادت،یه عادتی که درصدی دوست داشتن باعث ناخالصیش شده بود،افـــــــــــــــــــ ـــف بسه دیگه تموم شد ...تو حق داری یه شروع دوباره و خوب داشته باشی...شروع...شروع خوب... میشه؟؟؟ولی باید بشه... اینه افسردرو دوست ندارم...
واسه اولین قدمم باید میرفتم سراغ ریمل بورژا و پنکک و اتو موم...!!!!!!!!!!!

نویسنده:آنیتا